کد مطلب:313604 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179
حضرت ابوالفضل و شفای مسلول
مرحوم آیةالله شهید دستغیب در «داستان های شگفت» (ص 221) آورده اند:
جناب مولوی قندهاری نقل كرد كه برادرم، محمد اسحق، در بچگی مسلول شد و از درمان ناامید گردیدیم. پدرم او را به كربلا برد و در حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام او را به ضریح مقدس بست و از آن بزرگوار خواست كه از خداوند شفا یا مرگ او را بخواهد. بچه را بست و خود در رواق مشغول نماز شد. هنگامی كه برگشت
[ صفحه 424]
نزد بچه، گفت بابا گرسنه ام، به صورتش نگاه كرد دید رخسارش تغییر كرده و شفا یافته است. او را بیرون آورد. فردای آن روز انار خواست و 8 دانه انار و یك قرص نان بزرگ خورد و اصلا از آن مرض خبری نشد، و اكنون ساكن نجف و در حضرت حمزه مشغول خبازی است.
جناب مولوی قندهاری نقل كرد كه برادرم، محمد اسحق، در بچگی مسلول شد و از درمان ناامید گردیدیم. پدرم او را به كربلا برد و در حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام او را به ضریح مقدس بست و از آن بزرگوار خواست كه از خداوند شفا یا مرگ او را بخواهد. بچه را بست و خود در رواق مشغول نماز شد. هنگامی كه برگشت
[ صفحه 424]
نزد بچه، گفت بابا گرسنه ام، به صورتش نگاه كرد دید رخسارش تغییر كرده و شفا یافته است. او را بیرون آورد. فردای آن روز انار خواست و 8 دانه انار و یك قرص نان بزرگ خورد و اصلا از آن مرض خبری نشد، و اكنون ساكن نجف و در حضرت حمزه مشغول خبازی است.